Nowy Rok już z nami…

Jedni weszli w niego marszem, inni biegiem, kolejni śpiąc, leżąc czy siedząc, w dosłownym, ale i metaforycznym znaczeniu.

Ile razy w swoim życiu postanawiałeś, że od dziś już przestaniesz krzyczeć, będziesz biegać, dasz więcej zrozumienia bliskiej i ważnej dla Ciebie osobie i… (wstaw tu, co jeszcze chcesz).

“Zaciskasz” umysł, by się udało, by wytrwać, by się nie potknąć. A potem trach…. Nieodhaczone, więc popadasz w poczucie winy, ganisz siebie i masz dość. Jest beznadziejnie.

A gdyby tak spojrzeć na postanowienia inaczej???

Z punktu widzenia porozumienia bez przemocy (NVC) postanowienia są pewną stałą. Nie zakładają spinania się, by mieć kolejne zadanie do wykonania, do odhaczenia na check liście, do rozliczania się. Podkreślają silną intencję bycia na tej ścieżce pomimo wyzwań, które niesie nam życie, relacje, współczesny świat. Kiedy NVC jest dla nas filozofią życia, postanowienia są “czuciem”, są byciem w tych chwilach, byciem w tu i teraz, zauważaniem, co z tej chwili mogę wziąć dla siebie, mogę wnieść dla świata, jak mogę wzbogacić życie swoje i innych. 

Nie zakładaj, że musisz, że trzeba, że powinieneś je spełnić. Że musisz się z nich rozliczać, punktować i sprawdzać, co już zaliczyłeś. W świecie opartym na paradygmacie oceny, winy i kary oraz izolacji łatwo można zamknąć swoje serce na siebie oraz innych i wpaść w pułapkę wnoszenia Porozumienia do świata z miejsca niedoboru i przemocy. 

Dla praktykowania, dla pogłębiania porozumienia bez przemocy, kontaktu ze sobą i ze światem warto dać sobie czas. 

 

Zamień ‘muszę’ na bardziej świadome ‘chcę’, ‘potrzebuję’ i ‘wybieram’.

Postanowienia są kompasem, przypomnieniem, rusztowaniem, które może Cię wspierać na ścieżce świadomego życia – życia z wyboru i z dużym obszarem świadomości i wewnętrznej wolności.

Zachęcam Cię na tu i teraz, byś usiadł spokojnie i przeczytał Postanowienia, byś wsłuchał się swoim umysłem i ciałem w to, które z postanowień jest Tobie na dziś bliskie, posiedź z nim, zatrzymaj się i sprawdź, co czujesz. Świadomie poczuj, jak one przepływają przez Ciebie: kują, głaszczą, tulą, przeszywają zimnym dreszczem, tęsknotą, a może świętowaniem, radością czy spokojem… Zauważ, jak łączą Cię z otwartym sercem, powracają do możliwości połączenia się z najgłębszą istotą człowieczeństwa i współzależności oraz szukania wsparcia, gdy trudne okoliczności powodują osądzanie siebie i innych, poczucie braku mocy, wpływu i wewnętrznej wolności. 

Zapisz je na kartce i powieś w widocznym dla Ciebie miejscu. Być może na lodówce, a może na tablicy nad Twoim biurkiem, na Tablicy z ważnymi dla Ciebie informacjami, takiej, na którą patrzysz codziennie, na której umieszczasz rzeczy, o których chcesz pamiętać? Patrz na tę kartkę i wiedz, że wszystko, co na niej się znajduje, jest dla Ciebie ważne, wtedy możesz być pewien, że Twoje życie podąża w dobrym kierunku.

Za jakiś czas wróć do wszystkich postanowień, przeczytaj jeszcze raz i sprawdź, jak i co zmieniły w Tobie. Jak widzisz siebie, swoje relacje, jak w duchu postanowień porozumienia bez przemocy patrzysz na swoje wyzwania i otaczający świat? 

Sprawdź, jak Twoje wybory kształtują zakotwiczanie postanowień w Tobie, jak czynią, że są w Tobie, by (za stroną http://trenerzynvc.pl/postanowienia/) :

Miki Kashtan, trenerka Porozumienia bez przemocy spisała Postanowienia. 

Czy to jest ten czas, by dać sobie kilkanaście minut? Przeczytać i poczuć je w sobie?

Daj znać koniecznie, jak Ci dziś z nimi jest.  Ja obiecuję za jakiś czas zaprosić Cię jeszcze raz w tę podróż. 

Link do postanowień znajdziesz tu:

http://trenerzynvc.pl/wp-content/uploads/2017/11/Postanowienia_wg_Miki_Kashtan_NVC.pdf

Maja Mazur